حسن روحانی

توافق‌نامه برجام را می‌توان نمونه‌ای از یک ابزار سیاسی برای بسط بازار دانست. در استراتژی تدوین‌شده از سوی اتحادیه اروپا در رابطه با ایران پس از توافق هسته‌ای، به‌صراحت تأکید شد که «برجام می‌تواند بازار ایران را مجدداً به روی اروپا باز کند. ایران بازار بالقوه‌ای برای کالاهای باکیفیت اروپایی است» (Howitt, 2016).

بررسی‌ها نشان می‌دهد که پروژه‌ای خزنده برای مهندسی سیاست‌های اقتصادی ایران، با تکیه بر چهره‌های تربیت‌شده در نهادهای آمریکایی، سال‌هاست به‌طور بی‌سروصدا در حال اجراست.