آقای رئیسی در روز تنفیذ فرمودند:
«امروز با تورم بیش از 44 درصد، رشد نقدینگی 680 درصدی، 3 برابر شدن بدهیهای دولت از سال 94 و کسری بودجه 450 هزار میلیاردی مواجه هستیم و شرایط اقتصادی مردم را در وضعیت مناسبی نمیبینیم».
و همین جمله من را نگران کرد.
«امروز با رکود بسیار شدید و با بیکاری گسترده مواجه هستیم».
«امروز با شکاف شدید بین فقرا و اغنیا مواجه هستیم».
«امروز با افت تولید و کاهش شدید ارزش پول ملی مواجه شدهایم. این دو عامل کاملا به هم وابسته هستند. افزایش تولید است که میتواند ارزش پول ملی را بالا ببرد و کشور را از تنگنای شدید رها کند».
مکتب پولگرای حاکم بر اقتصاد کشور که از قرار در دستگاه مشاوران آقای رئیسی هم نفوذ گستردهای دارد، مسئله اصلی را تورم نه کمبود، نقدینگی نه بیکاری، کسری بودجه دولت نه کاهش قدرت خرید مردم میداند. لذا در پی این مشکلات، راهکاری که ارائه میکند چیزی نیست جز مجموعهای از راهکارهای تعدیلی.
از همین روست که آقای رئیسی کسری بودجه، ثبات بازار سرمایه و بورس، کنترل تورم و گرانیها، آب و برق و کرونا را از جمله مسائل فوری و ضروری میداند که دولت با آن مواجه است.
این تفکر طبعا راهکارهای زیر را ارائه میکند:
1. کاهش سطح عمومی دستمزدها
۲. کاهش اندازه دولت
۳. کاهش تسهیلات بانکی
۴.افزایش نرخ بهره بانکی
۵. افزایش فروش اوراق بدهی و تقویت بازار سرمایه
✍️ دکتر حمیدرضا مقصودی
دیدگاه خود را بنویسید