با افزایش خزنده قیمت دلار به سمت ۱۲۰ هزارتومان، میزان یارانه پنهان ادعایی مرتب زیاد می‌شود و سایه منت دولت بر سر ملت سنگین می‌شود که شما باید بنزین را به قیمت فوب خلیج فارس از قرار لیتری ۴۰ سنت معادل لیتری ۴۸هزار تومان می‌خریدید و الان لیتری ۳ هزارتومان می‌دهید، و جیرنگی ۴۵ هزارتومان رفته توی جیبتان.

طنز ماجرا این است که نمی‌گویند پولی که در جیبم هست هم با همان سرعت دارد عقب گرد می‌کند، و با توجه به تورم ناشی از افزایش نرخ ارز (از حدود ۶۰ هزارتومان به ۱۲۰هزارتومان)، حداقل نیمی از ارزشش را از دست داده است.

در مجموع، آن درآمد توهمی ۴۵هزا تومانی با هزینه واقعی کاهش ارزش حقوق و دستمزد نه تنها خنثی می‌شود، بلکه توان خرید همان بنزین و سایر اقلام مصرفی هم کاهش پیدا می‌کند.

اگر درست حساب کنیم مالیات تورمی که از ما می‌گیرند بیش از یارانه توهمی حسابداری است؛ با این تفاوت که آن یارانه پنهان را نمی‌دهند و فقط عددی صرفا حسابداری است، ولی این مالیات تورمی کاهش ارزش پول ملی را دقیقا از تک تک ما تا قران آخرش می‌گیرند.


✍️ دکتر توکلی