بخش اول

180 اقتصاددان که با حمایت از مسعود پزشکیان در انتخابات امروز در زمره بانیان وضع موجود قرار می‌گیرند، به جای پاسخگویی درباره سکه 130میلیونی و دلار 125هزارتومانی، شوی حمایت از قشر مستضعف بازی کردند و در نامه‌ای به رئیس‌جمهور اولویت‌های قطعی در اصلاحات اقتصادی را کنار گذاشتند و با ایده‌ای تقریبا بی‌اثر و صرفا سیاسی خواستار قطع ردیف‌های بودجه‌ای شدند که از جان کلام‌شان مشخص است منظور نهادهای فرهنگی و مذهبی است. در حالی که سهم این نهادها از بودجه کم‌تر از 5درصد و تخصیص بودجه به آن‌ها از آن هم کم تر است. اما بودجه 6300 همتی شرکت‌های دولتی که رقمش از بودجه عمومی نیز بیش‌تر است، به اعتراف غنی‌نژاد یکی از امضاکنندگان همین نامه، جولانگاه همین اصلاح‌طلبان است.

در میان امضاکنندگان نام‌های آشنایی به چشم می‌خورد که خاطرات تلخ سال‌ها مسئولیت‌شان را نیز هم‌زمان در ذهن تداعی می‌کند؛ عباس آخوندی که در سال 97 به علت بی‌کفایتی مجبور به استعفا شد؛ او مسکن‌های مهری را که با 75% پیشرفت تحویلش شده بود، مزخرف خواند و تعطیل کرد و پول 240هزار واحدی را که از مردم دریافت کرده بود، در جای دیگر خرج کرد و نهایتا آن‌ها بدون منابع مالی به ارث دولت شهید رئیسی رسیدند. در مجموع وزارتخانه او نتوانست پاسخگوی نیاز سالانه یک میلیونی مسکن باشد و به اذعان سالمی، مشاور او، تولید مسکن به زیر 100هزار واحد در سال رسید و قیمت‌ها در مهر 97 نسبت به مهر 96 تا 83% و از ابتدای دوره مسئولیتش تا روز استعفا 130% افزایش پیدا کردند.

ولی‌ا… سیف، رئیس بانک مرکزی در دولت روحانی در اردیبهشت ۱۴۰۰، از سوی دادستان تهران، به نقض مقررات و ترک فعل‌ها متهم شد که باعث وقوع اخلال در نظام اقتصادی و تضییع بیش از ۳۰ میلیارد دلار منابع ارزی و ۶۰ تن ذخایر طلا با ارزش ریالی «حدود ۸۰۰ هزار میلیارد تومان» در طول سال‌های ۹۵ تا ۹۷ شده بود. یا نیلی، مشاور اقتصادی حسن روحانی، که در انتخابات‌های یازدهم و دوازدهم ریاست جمهوری او را به عنوان امتیاز مثبت و مغز متفکر اقتصادی دولت‌های روحانی تبلیغ می‌کردند؛ اما شد آن‌چه شد و ذکر فجایع اقتصادی دهه نود، از حوصله این نوشته خارج است؛ از میانگین رشد اقتصادی نزدیک به صفر و تعطیلی هزاران واحد تولیدی تا اختصاصی‌سازی‌های مهلک به جای خصوصی‌سازی ضابطه‌مند و پرواز سکه و دلار در عین سقوط فروش نفت و جمع شدن سفره‌های مردم.

افراد دیگر هم که عمدتا در لیست همان کارشناسانی قرار می‌گیرند که مسعود پزشکیان در انتخابات اعلام کرد نامه نوشته‌اند و از برنامه‌های اقتصادی من حمایت کرده‌اند؛ هم‌چون حسین عبده تبریزی که حتی به عنوان کارشناس پزشکیان را در مناظرات همراهی می‌کرد اما هیچ چیز ملموسی از نتایج مشاوره‌های اقتصادی او به رئیس‌جمهور در این یک سال ونیم در دست نیست؛ البته تنها برنامه‌ای که از جانب پزشکیان اعلام می‌شد، برنامه هفتم توسعه بود که اخیرا سازمان برنامه و بودجه در نامه‌ای به مجلس از تمام اهداف کلیدی آن عقب‌نشینی جدی کرده است و رشد اقتصادی را از 8% به 2.5%، رشد بهره‌وری را از 2.8% به 0.5% و ایجاد شغل سالانه را از یک میلیون نفر به 300هزار نفر کاهش داده است. مجلس نیز در بررسی عملکرد دولت در سال اول اجرای این برنامه نمره مردودی 37 از 100 را به آن اختصاص داد.


✍️ حمید لشگری