بازار آب حتی در کشورهای غربی ــ یعنی سردمداران «بازار»ی شدن همه‌چیز ــ به دلیل عوارض اجتماعی که بر آن مترتب است، اقبال بسیار محدودی داشته است. با این‌حال، در ایران جریانی قوی درصدد است این بازار را راه‌اندازی کند.

شیلی با «کد آب 1981» یکی از آزادترین بازارهای آب را ایجاد کرد. حقوق آب خصوصی و قابل‌معامله شدند. اما نتیجه، تمرکز حقوق در دست شرکت‌های بزرگ و محروم‌شدن جوامع محلی بود. اعتراضات اجتماعی و بحران‌های زیست‌محیطی نهایتاً دولت را وادار کرد قانون را اصلاح کند و اولویت را به آب شرب و محیط‌زیست بدهد. به دلیل نزدیک بودن شرایط اقتصادی و نهادی، به نظر می‌رسد ایجاد بازار آب در ایران، به شرایط شیلی شبیه باشد.