این متن ترجمه صفحه ٩١ کتاب اقتصاد کلان بلانچارد است.

براساس تحقیقاتی که در باره خانواده‌ها انجام شده است، در سال ٢٠٠۶ خانوارهای آمریکایی بطور متوسط ١۶٠٠ دلار پول نقد(بصورت اسکناس و مسکوک ) نگهداری می‌کردند. با ضرب این عدد در تعداد خانوارهای امریکایی در آن زمان (که ١١٠ میلیون بود) مشخص می‌شود که میزان دلاری که بصورت نقدی توسط خانوارهای امریکایی در آن زمان نگه داری می شده نزدیک به ١٧٠ میلیون دلار بوده است.

طبق اظهارات هیئت‌مدیره فدرال رزور که منتشر کننده دلار بوده و از میزان دلار در گردش مطلع است میزان اسکناس دلاری در گردش بسیار بیشتر از 750 میلیارد دلار بوده است. اگر این میزان دلار توسط خانوار‌های امریکایی استفاده نمی شده است پس این همه دلار کجا رفته است؟

بدیهی است که بخشی از این اسکناس‌ها به‌جای خانوارها توسط بنگاه‌ها نگهداری می‌شود. و بخشی از آن نیز در دست کسانی است که درگیر فعالیت‌های زیرزمینی و غیرقانونی هستند. در معامله‌های مواد مخدر به جای چک ها، دلار کاغذی(و در آینده بیت کوین؟) ابزار تسویه[تعهد] است.

مطالعه شرکت‌ها و برآوردهای سازمان خدمات درآمدهای داخلی آمریکا(Internal Revenue Service) از اقتصاد زیرزمینی نشان می‌دهد که حجم این فعالیت‌ها حداکثر ٨٠ میلیارد دلار است. این بدین معنا است که تکلیف حدود ۵٠٠ میلیارد دلار یعنی نزدیک به ۶۶٪  حجم دلار کاغذی مشخص نیست.

برخی از کشورها مانند اکوادور و السالوادور دلار را به‌عنوان پول رایج انتخاب کرده‌اند[درواقع پول ملی ندارند و از دلار به‌عنوان پول استفاده می کنند]. بنابراین مردم این کشور برای معاملات خود از دلار استفاده می‌کنند. اما این کشورها کوچک تر از آن هستند که به این معما پاسخ دهند که مابقی دلارها کجا می‌رود.

در تعدادی از کشورهای دیگر که در گذشته از تورم بالا رنج برده‌اند[و هنوز هم می برند] مردم آموخته‌اند که پول رایج داخلی آن‌ها ممکن است به‌سرعت بی ارزش شود و [به همین دلیل] دلار را دارایی امن و مناسبی می‌دانند.  آرژانتین و روسیه از این دسته کشورها هستند. برآوردهای خزانه داری ایالات متحده نشان می‌دهند که آرژانتین بیش از ۵٠ میلیارد دلار و روسیه بیش از ٨٠ میلیارد دلار، دلارکاغذی  نگه داری می‌کنند که درمجموع نزدیک به میزان اسکناسی است که خانوارهای امریکایی نگه داری می‌کنند.

همچنین مردمی که به ایالات متحده مهاجرت کرده‌اند به کشور خود دلار کاغذی می‌فرستند و توریست‌هایی که مبادلات و پرداخت های خود را بصورت دلاری انجام می‌دهند موجب رسوب دلار کاغذی در این کشورها می‌شوند. مکزیک و تایلند نمونه‌ای از این کشورهای هستند.

این حقیقت که خارجی ها حجم عظیمی از دلار کاغذی در گردش را نگه داری می‌کنند دو مفهوم اساسیِ اقتصاد کلانی دارد.  اولین مفهوم آن این است که بقیه جهان با تمایل به نگه داری پول آمریکا در حال اعطای  ۵٠٠ میلیارد دلار وام بدون بهره به امریکا هستند.

مفهوم دوم آن این است که برخلاف تصور ما پیرامون تابعیت تقاضای پول (که شامل اسکناس و مسکوک و سپرده‌های دیداری است) از نرخ بهره و حجم مبادلات  یک کشور، تقاضای پول امریکا به عامل دیگری نیز بستگی دارد. به‌عنوان مثال آیا می‌توانید حدس بزنید که اگر میزان ناآرامی های مدنی و آشوب در بقیه کشورهای دنیا افزایش یابد چه تغییری در تقاضای پول آمریکایی(دلار) می‌افتد؟


✍️ مترجم: محمدجواد معصومی نیا | پژوهشگر اقتصادی