‏بعد از جهشِ رشدِ شاخص تولید صنایع بزرگ اواخر سال ۱۴۰۰، اما جهش ارزی سال ۱۴۰۱ همراه با سیاستهای خشن و کور انقباضی مثل «کنترل ترازنامه» این شاخص را وارد فاز سقوط کرد.

هرچند سال ۱۴۰۲ به علت ثبات ارزی، سقوط شاخص کنترل شد ولی «بازار توافقی» و جهش ارزی ناشی از آن بازهم تولید صنعت را نزولی کرد.

فشار هزینه و جهش بهره انتظاری و رشد هزینه فرصت تولید صنعتی در بخش حقیقی اقتصاد، ناشی از رژیم‌های ارزی نامتجانس مثل «بازار توافقی»،‌ از سمت بخش مالی اقتصاد هم پاسخی دریافت نمی‌کند و با سیاستهای کور مثل «کنترل ترازنامه» خفه می‌شود.

این خفگی بخش حقیقی و مولد اقتصاد تا دیروز «تحلیل هشدارآمیز» ما بود ولی امروز متاسفانه «خبر اسف‌بار» رسانه‌ها است.


✍️ محمدطاهر رحیمی