کاروان صمود آخرین حرکت مردمی در مقیاس جهانی در اعتراض به کشتار بی رحمانه غزه است. حرکتی که از نیمه‌های سواحل مدیترانه آغاز شد و‌ به پنجاه قایق کوچک و بزرگ تبدیل شد و راه دریا را به سوی سواحلِ کودکانِ منتظر غزه پیمایید.
حتما همه دل به دریا زده‌ها، کودکان گرسنه و تشنه غزه و حامیان کاروان صمود می‌دانند که در مقابل آنها خونخواران صهیونی و حامیان زشت و پلید آنها مانع از وصال خواهند شد.

پس چرا می‌روند؟ چرا دل به دریا زده‌اند؟ چرا خود را در برابر زشت‌ترین و پلیدترین‌ها قرار می‌دهند تا چنگال خونین آنها، بر دستان آزاده مردان و آزاده زنان صمود برسد؟!
کاروان صمود از زنان و مردانی تشکل یافته که در نژاد و‌ عقیده متفاوتند، مسلمان، مسیحی، یهودی، لائیک، چپ و شیعه و سنی و ... اما اشتراکات فراوانی دارند!
اشتراک آنها صرفا در هدف و رسیدن به غزه و شکست حصر نیست. صرفا هدف واحد و مشترک آنها را کنار هم قرار نداده است. بلکه این باور و ارزش‌های مشترک است که‌ آنها را در هنگامه خطر در کنار هم به دل دریا کشانده است.

مقاومت ابتدا و نهایتِ اندیشه انسان است! آنهایی که انسانیت خویش را در برابر غزه چون آینه‌ و حاضر در کاروان صمود می‌بییند. چه در قایق‌ها و تلاطم دریا باشند چه نباشند!
کاروان صمود کاروان انسانیت است. کاروانی حامل معنای زندگی در عصر اضطراب و بی‌پناهی. این معنای مقاومت است که انسان فردا را از چنگال توحش دیروزِ مرده و ذلیل نجات می‌دهد.‌
کاروان صمود فریاد مقاومت انسان‌هایی است که کرامت، عزت، پناه و شجاعت را فراموش شده می‌بینند و در پناه غزه و اهالی ۷ اکتبر می‌جویند ...
کاروان صمود نه آغازش از بندری در مدیترانه است و نه انتهایش سواحل غزه!
کاروان صمود همان‌جایی است که فکر و قلبت همراه است؛ همانجا که باور و ارزش‌هایت در قامت فعل و‌ کنشی در میدان انسانیت تعین یافته است.
اگر انسانیت خویش را به کاروان صمود برسانیم و در غفلت از عالم غزه نباشیم ما نیز در کاروان صمودیم برادر ... و فَتح نزدیک است ...

✍️ م.ص.صادقی | ۱۰ مهر ۱۴۰۴