دکتر سعیدی

در مباحث اقتصاد اسلامی، علاوه‌ براینکه کاملاً باید مسلط بر ادبیات غرب باشیم و همچنین باید مسلط بر ادبیات خودمان باشیم، چند مؤلفه دیگر را نیز لازم داریم. چرا که تحقیق در حوزه اقتصاد اسلامی خیلی مشکل‌تر از اقتصاد متعارف در غرب است.

وقتی از کالایی‌سازی صحبت می‌شود ما با یک پدیده مدرنی روبه‌رو هستیم که به سمت کالایی کردن همه ارزش‌های ذاتی در حال پیشروی است. ارزش‌هایی که قبلا به چشم کالا به آن‌ها نگاه نمی‌شده است. ارزش‌های ذاتی از جمله شعر گفتن و برخی افتخارات شخصی و خانوادگی وامثال آن که در این دنیا به سمت کالایی‌تر شدن آمدند

فروشگاههای زنجیره ای دارند اقتصاد خرد و کلان کشور را در خود می بلعند! بیشتر آن‌ها متعلق به کشورهای خارجی هستند و موجب ایجاد اختلال در اقتصاد بومی محلات و بیکار شدن تعداد زیادی از خانوارهای مشغول در سوپرمارکت‌ها، خواربارفروشی‌ها و... شده اند.

اگر ناکارآمدی دولت در بازاری اثبات شود و بخواهیم آن را به مردم واگذار کنیم، مساله این خواهد بود که به چه کسی واگذار کنیم؟ این بخش خصوصی کیست؟ از کجا آمده است؟ چه منافعی را دنبال می‌کند؟

یکی از پشتیبانی‌ها و مانع‌زادیی‌ها در اقتصاد کشور در سال ۱۴۰۰ که به شعار «تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌زدایی‌ها» مزین شده است، هدایت اعتبارات از بازارهای غیر مولد به سمت بازارهای مولد و تولید است.

نزدیک به چند سال و حتی یک دهه است که انگاره خصوصی‌سازی در فضای تدریس دانشگاه‌های ما به یک ایدئولوژی تبدیل شده است.

رویکرد علم اقتصاد به مسائل، کلان و حکومتی است. در نتیجه می‌توان این علم را علمی حکومتی دانست. ازاین‌رو علم اقتصاد، علمی هم‌عرض و هم موضوع با علم فقه است؛چراکه علم فقه نیز به تقسیم حقوق مختلف در جایگاه حاکمیتی می‌پردازد؛ براین اساس فقه رسانه و اقتصاد رسانه نیز در کشف بسته‌های حقوقی رسانه یکی هستند.

تحریم‌های غیرقانونی ۲۶ اکتبر ۲۰۲۰ که توسط ترامپ علیه ایران اعمال شد، بسیاری از تحریم‌هایی را که قبلا به بهانۀ برنامۀ هسته‌ای علیه ایران وضع شده بود

عرضه سهام عدالت در بازار سرمایه نتیجه‌ای جز بازتوزیع منابع ملی به نفع ثروتمندان و بورس‌بازان ندارد. طبقه مستضعف سهام خود را به ثمن بخس می‌فروشد و خریدار آن کسی نیست جز ثروتمندان و بورس‌بازان.

از پشت پردۀ اتفاقات اطلاعات دقیقی در دست نیست، حتی اینکه الان فروش نفت ایران چقدر شده هم مشخص نیست. سال گذشته اوضاع متفاوت بود. اولا ترامپ می‌خواست یکباره صادرات نفت ایران را به صفر برساند و به اقتصاد ایران شوک وارد کند که نتوانست؛ ثانیا آنها هنوز امیدوار بودند که بتوانند ایران را پای میز  مذاکره بکشانند که آن هم نشد.