بایگانی نوشته‌ها

آیا علوم انسانی اسلامی خودش «مسئلۀ» ماست یا اینکه این علوم «پاسخی به مسائل» ماست؟ اگر علوم انسانی اسلامی خودش مسئله باشد، یعنی ما از ابتدا قصد داریم چیزی هم‌ارز علوم انسانی در غرب داشته باشیم، اما اینکه چه دردی از کشور را درمان می‌کند یا چگونه با مشکلات کشور مرتبط می‌شود، یا اساساً اهمیتی پیدا نمی‌کند یا اینکه در درجۀ دوم اهمیت قرار می‌گیرد.

آیا «علوم انسانی اسلامی» ماهیتی مرکب از «علم»، «انسانی» و «اسلامی» است؟... اگر قائل به این ترکیب شویم، باید از ابتدا شروع کنیم و ببینیم علم چیست، سپس مبنای دسته‌بندی آن به انسانی و غیرانسانی (طبیعی) چیست و نهایتاً برسیم به اینکه علوم انسانی «اسلامی» چیست و چه تمایزی با علوم انسانی «غیراسلامی» دارد؟

در نگاه نخست، حکم انتصاب صادره از سوی رئیس‌جمهور در حوزه بهینه‌سازی انرژی و مدیریت مصرف، واجد رویکردی فنی و سازمانی به مسئله‌ای اساسی چون انرژی است. اما این حکم در لایه‌های زیرین خود حامل یک چرخش گفتمانی نگران‌کننده است: گذار از انرژی به‌مثابه یک حق اجتماعی، به انرژی به‌مثابه یک کالای اقتصادی تابع منطق بازار.

آیا واژه «حق‌الناس» هم مثل واژگان زیبای دیگری بسان تدبیر، امید، تعامل سازنده با دنیا، آزادی و ده‌ها واژه دیگر که جبهه متمایل به غرب آن را در دو دهه گذشته دست‌مایه قدرت سیاسی خود کرده است، دچار چندگانگی مفهومی می‌شود؟

ادغام بانک‌های نظامی در بانک سپه، بیش از آنکه یک تصمیم برای انضباط در سیستم مالی و بانکی کشور باشد، تعهد تیم واپس‌گرای دیپلماسی-اقتصادی دولت به شرکای غیرقابل‌اعتماد غربی خود است که در عین شعارهای ظاهری و خیالی این روزهایشان مبنی بر مقاومت در برابر دشمن، در حال امتیاز دادن مشکوک و خطرناک هستند.

امروز در جبهه‌ی خودی، دعوا بین عدالت‌خواهی مسئله‌محور با عدالت‌خواهی مصداق‌محور موج می‌زند؛ که این خود یکی از آفات حرکت نامتوازن در مسیر بسط عدالت است.

اینکه انقلاب اسلامی را محدود و منحصر در ناکارآمدی‌هایی کنیم که اغلب محصول احاطه‌ی جبهه‌ی متمایل به غرب و مدیریت آن‌ها بر کشور است، خود جفای بزرگی به مردم و انقلاب‌شان است.

با ورود اروپایی‌ها به عرصۀ تجارت جهانی و رقابت با قدرت‌های اقتصادی شرقی ازجمله ایران، عثمانی، هند و چین، مسئلۀ اساسی آن‌ها کیفیت پایین و هزینۀ تمام‌شدۀ بالای کالاهای اروپایی در مقایسه با کالاهای شرقی بود.

زمانی که مجوزهای تأسیس بانک‌های خصوصی به‌طور گسترده و به‌بهانۀ افزایش رقابت بین بانک‌ها صادر می‌شد، چشم و گوش لیبرال‌ها بر پیامدهای ناگوار این تصمیم بسته بود.حتی زمانی که بانک‌های خصوصی به‌طور گسترده اقدام به خلق پول می‌کردند هیچ لیبرالی متعرض آن‌ها نمی‌شد.

دکتر علی سعیدی، اقتصاددان و استاد دانشگاه: آقای مسعود نیلی اخیرا افاضاتی داشته و باز خودش را در قالب ناجی ایران مطرح کرده! باید به ایشان یادآور شد که توان دفاعی و موشکی و پهپادی کشور حاصل مقاومت در شدیدترین تحریم‌ها بوده  درحالیکه تمامی صنایع وابسته و آلاینده و ناترازی ها حاصل برنامه‌ریزی‌های ایشان و شاگردانش بوده!